نخستین بارهنگامی که دم از فروتنی میزد تا به مقامی عالی برسد

دومین بار زمانی که دیدم در مقابل خالصان خیز بر می دارد

سومین بارهنگامی که میان سخت وآسان مختار شد وآسان را برگزید

چهارمین بار,مرتکب گناهی شد و خود را دلداری داد که دیگران هم مانند او گناه می کنند

پنجمین بار به خاطر ضعفش آنچه را برایش اتفاق افتاده بود تحمل کرد

ششمین بار وقتی بود که زشتی چهره ای را خوار شمرد و بعد معلوم شد آن چهره یکی از نقاب های اوست

هفتمین بارهنگامی که ترانهء مدح وستایش سر داد و آن را فضیلت پنداشت.

من حقیقت خالص را نمی شناسم ولی در مقابل جهل خویش سر تسلیم فرود می آورم وافتخارو پاداش من در همین است.

جبران خلیل جبران