نوشته یا ننوشته ، غزل نمای توأم

بمانی و بروی باز هم برای توأم


کمی کنار بیا با منی که از ته قلب

همیشه رام نگاه پر ادعای توأم


چه در خیال و چه خواب و میان خاطره ها

به هر بهانه به دنبال رد پای توأم


بیا و هق هق من را شبی تماشا کن

که انعکاس غریبانه ی صدای توأم


دلم گرفته و بغضم نمی شود آرام

چقدر عاشق گریه به شانه های توأم


به جز تو با همه دنیا غریبگی کردم

چرا تو منکر آنی که آشنای توأم؟ . . .


بیا و کار دلم را به ناکجا نکشان

که مشتری شده ام باز و در فضای توأم