من گمان می کردم دوستی همچون سروی سرسبز چهار فصلش همه آراستگی است من چه می دانستم هیبت باد زمستانی هست من چه می دانستم سبزه می پژمرد از بی آبی سبزه یخ می زند از سردی دی من چه می دانستم دل هر کس دل نیست قلب ها صیقلی از آهن وسنگ قلبها بی خبر از عاطفه اند سخن از مهر من و جور تو نیست سخن از متلاشی سدن دوستی است و عبث بودن پندار سرور اور مهر... حمید مصدق
+نوشته شده در پنج شنبه 89/12/26ساعت 12:38 صبحتوسط کاواک |
|
نظر
