خداحافظ مگو بامن مرو ای روح از جانم در این دنیای عاشق کش تو هستی جان وجانانم نهال خاطراتم را به دیده آب می دادم گل یاد تو می روئید در رویای گلدانم وگاهی بغض می کردم ز چشمم ژاله می بارید زمان آبستن غم بود از پاییز چشمانم پس ازتو آسمان بر دوش من آوار می گردد ومی گیرم زاندوهت سرم را در گریبانت بیا  ...

*******رویا صالحی********